De liefde voor fotografie heb ik meegekregen van mijn vader. Dankzij hem heb ik heel wat foto's van mijn jeugdjaren en van hun reizen.

Als jong meisje ging ik regelmatig op stap met mijn cameraatje, dat stilaan evolueerde... naar een reflexcamera.

Op reis met de rugzak, camera en veel filmpjes.

Tijdens de analoge fase, heb ik verschillende jaren doka gevolgd, het zelf ontwikkelen van het beeld had iets magisch, dat mis ik wel bij de digitale fotografie.
Mensen fotograferen doe ik heel graag, maar niet in studio.. wel op lokatie en op reis.
Reportage is iets voor mij, het contact met mensen en het vertrouwen opbouwen.
Na vele jaren verschillende richtingen academie, geraakte ik ook geboeid door abstracte beelden, het zoeken ernaar vind ik boeiend.

Maar fotografie is voor mij vooral het juiste moment... het zien van het plaatje... en het dan ook knap kunnen vastleggen. De beelden van Cartier Bresson kunnen me nog altijd bekoren.

Zelfs zonder camera, steeds geboeid zoeken naar een interessant beeld, vind ik fijn.